Shishi San (1993) is een multidisciplinaire textielkunstenares uit Brussel die met haar pluizige vazen de grenzen van de praktijk verlegt. Elk stuk is, naast het object, een voortdurende zoektocht naar nieuwe vormen, nieuwe kleurbalansen en zowel organische als symmetrische patronen voor haar creaties.
Shishi San werd op jonge leeftijd geadopteerd door een Belgisch koppel en komt oorspronkelijk uit Vietnam. Geïnspireerd door dit land vanaf het begin, haalt Shihsi San haar inspiratie uit lokale folklore en tradities, neemt ze hun visuele identiteit over en integreert ze een beetje van haar persoonlijke geschiedenis om een werk te creëren dat haar vertegenwoordigt. De Vietnamese cultuur deelt een gemeenschappelijke geschiedenis met China, Japan en Korea, en Zuid- en Zuidoost-Azië spelen dan ook een belangrijke rol in haar werk.
Sinds 2022 verkent Shishi San de sculpturale mogelijkheden van tufting met nieuwe driedimensionale werken. Ze heeft afstand genomen van het traditionele tufting door haar eerste pluizige vazen te creëren, getufte vazen in 3D. Hun unieke, levendige kleuren en fijne patronen hebben Shishi San tot een van de rijzende sterren van het vak gemaakt.
Je kan het werk van Shishi San momenteel vinden in onze tentoonstelling A(R)MOUR door de Marokkaans-Belgische fotograaf Mous Lamrabat. In het hartje van Molenbeek maakte hij een fotoserie in samenwerking met 12 Brusselse ontwerpers, waaronder Shishi. De serie is een ode aan de Brusselse creativiteit, maar ook aan de culturele meltingpot die onze stad rijk is. MAD Brussels sprak met Shishi San, een opkomende ster in de textielkunst, over haar werk, haar cultuur en inspiratie.
We willen graag meer weten over je achtergrond als kunstenaar en wat de ontwerper heeft beïnvloed die je nu bent.
"Ik ben al van jongs af aan geïnteresseerd in kunst en tekenen en ik hou ervan om dingen met mijn handen te maken. Toen ik jonger was, heb ik kunst gestudeerd, maar toen ben ik gestopt en heb ik 6 jaar in de verkoop gezeten, waardoor ik geleidelijk aan steeds verder af kwam te staan van het creëren. Ik leerde borduren, haken, punchen en later tuften, en sindsdien werk ik uitsluitend met textiel. Ik ben erg visueel ingesteld, ik hou ervan om met kleuren en texturen te werken, en dat is wat me in de kunst heeft gebracht."
Als textielkunstenaar combineer je verschillende technieken. Wanneer en hoe heb je deze technieken ontdekt? Waarom deze technieken?
"Toen ik jonger was, paste ik mijn kleding al aan met borduurwerk, maakte ik mijn eigen accessoires en onderzocht ik mijn creativiteit. Ik tekende en schilderde ook veel, maar textiel biedt meer visuele diversiteit, textuur en reliëf, dus wendde ik me tot deze praktijk. Ik werk graag met vezels omdat je alles van A tot Z kunt ontwerpen, net als met haken of breien. Ik kan mijn kledingstuk van begin tot eind ontwerpen en dat geeft voldoening."
"Kort voor mijn opsluiting begon ik met punchnaaldsteken. Het is een praktijk die ik erg traag vond omdat alles handmatig wordt gedaan, steek voor steek. Het kan ontmoedigend zijn om een aantal maanden aan een werkstuk te werken, omdat de inspiratie en creativiteit lijken te zijn verdwenen. Toen ontdekte ik tufting gun, waarmee ik sneller kon evolueren en gemakkelijker kon creëren wat ik me had voorgesteld. Het is een techniek waarbij je een pistool met draad gebruikt, dat je tegen een gespannen doek drukt om de draad te laten doorlopen en het oppervlak van het tapijt te creëren. Ik werkte op grotere oppervlakken dan met borduurwerk of punchnaald." "Ik heb me altijd aangetrokken gevoeld tot de handmatige kant van dingen, om zelf een object te maken, om deel uit te maken van deze ambachtelijke aanpak. Van alle technieken vind ik tuften de meest creatieve omdat het me toelaat om tekenen, tuften en, meer recent, een 3D-element te combineren."Je wordt vertegenwoordigd door de galerij, 'that's what x said', wat betekent dat?
"Ik vertrouw hen het relationele werk, het zakelijke gedeelte en de communicatie toe, wat betekent dat ik een taak minder te doen heb. Dankzij hen heb ik de luxe om me te concentreren op creativiteit. Als een klant een werk van mij wil kopen, moet hij of zij contact opnemen met de galerie."
Wat gebeurt er nadat je een nieuw project hebt gedefinieerd? Wat zijn de stappen in je creatieve proces?
"Als de inspiratie toeslaat, teken ik direct op het doek en 'schilder' dan met de draden met behulp van mijn tuftpistool. In tegenstelling tot schilderen is niets definitief: als het me niet bevalt, verwijder ik de draad en begin ik opnieuw. Eerst teken ik in perspectief, waardoor ik het project kan visualiseren, daarna maak ik op het doek een patroon, een model van de vorm die ik wil maken. Dan maak ik op het doek een patroon, een model van de vorm die ik wil maken. In principe deconstrueer ik de gedroomde vorm, leg hem plat neer en teken elk deel voordat ik ze samenvoeg."
Je werk maakt deel uit van Mous Lamrabat's A(R)MOUR tentoonstelling in MAD. Komt jouw inspiratie, net als die van Mous in zijn foto's, voort uit een cultureel erfgoed?
"Ik ben altijd geïnspireerd geweest door Aziatische bloemen, Chinese en Japanse vazen met hun patronen, kleuren en vormen. Ik wilde mijn eigen versie van deze vazen maken, geïnspireerd door mijn afkomst - ik ben Vietnamees - mijn cultuur, mijn eigen ervaringen en hun visuele identiteit. In veel Aziatische landen hebben bloemen een symbool: in China bijvoorbeeld staat de lotus voor geluk en goede wil."
"Ik raak vaak geïnspireerd door bloemen vanwege de diversiteit van hun vormen, kleuren en variëteiten. Bovenal probeer ik mijn persoonlijkheid en mijn gevoelens in mijn werk tot uitdrukking te brengen, om iets kleurrijks en positiefs op tafel te brengen. Ik ben volledig autodidact en hecht veel belang aan onderzoek. Het belangrijkste is niet om dingen te kopiëren of over te nemen, maar om dingen te begrijpen en te doen volgens je intuïtie en persoonlijkheid."
"Mous haalt in zijn werk veel inspiratie uit het Oosten, met name de Maghreb en Marokko, onder het mom van zijn Belgische oog, terwijl mijn eigen gevoeligheid Azië opzoekt via motieven en bloemen. De foto in de tentoonstelling is een perfecte mix van deze culturele inspiraties."
Wat is het volgende voor jou?
"Mijn werk wordt tentoongesteld in New York in de Hashimoto Gallerij van 15 juli tot 5 augustus in een groepstentoonstelling met als thema bloemen."
"Dan, met de galerij that’s what x said, die mij vertegenwoordigt, bereiden we een solotentoonstelling voor die begint in januari 2024, waar ik een evolutie van mijn vazen zal presenteren."
Heb je advies voor jonge kunstenaars die beginnen?
"Ik zou zeggen dat je onafhankelijk moet zijn en jezelf de middelen moet geven om van je passie te leven. In mijn artistieke proces ben ik altijd geïnteresseerd geweest in de oorsprong van kunst en wat ik onderzoek. Waar het vandaan komt, hoe het destijds gedaan werd en hoe het geëvolueerd is, ik denk na over betekenis en concept. Je moet nieuwsgieriger, gecultiveerder en autonomer zijn. Hoe meer ik aan een object werk, hoe meer onderzoek ik doe om niet iets oppervlakkigs te doen. In deze tijd is er veel te veel culturele toe-eigening; alles wordt heel toegankelijk gemaakt door de viraliteit van sociale netwerken en het internet. Op school bestudeerden we auteursrecht en zochten we uit wat er in het verleden was uitgevonden, zonder dat we ons bezig gingen houden met kopiëren omdat dat 'cool' is. Je moet proberen je te onderscheiden van de massa."
"Ik ben een autodidact, ik heb alles zelf geleerd. Ik denk dat het belangrijk is om je te informeren, om een proces te begrijpen voordat je het doet of herhaalt. Ik denk dat je zo kunt zeggen dat je uitdrukt wat je doet. Je kunt jezelf geen kunstenaar noemen of kunst maken als je alleen maar dom kopieert. Je moet een manier vinden om je te onderscheiden om de problemen van lenen en toe-eigenen te vermijden."