Kan je jezelf en je ontwerppraktijk even kort voorstellen?
"Ik ben Sep Verboom. Ik ben ontwerper en de oprichter van het Livable platform. Met mijn projecten probeer ik binnen de brede designsector de focus naast het esthetische en het financiële aspect te verschuiven naar waarden zoals de sociale impact en de omgeving. Ik probeer die waarden te herbalanceren aan de hand van projecten met verschillende partners uit verschillende sectoren."
Je richtte Livable op, wat houdt het platform in?
"Livable is eigenlijk ontstaan uit een nood die ik zelf ondervonden heb als jonge ontwerper. Namelijk dat er heel weinig initiatieven, opdrachten of jobs zijn waaraan je je als jonge ontwerper kan verbinden. Het platform is bedoelt om de ervaringen die ikzelf en andere ontwerpers opdoen te delen en steeds te verbeteren. Zo wordt er een soort netwerk gecreëerd van mensen, makers en denkers die samen maatschappelijke uitdagingen aangaan. Het cross-sectoraal gegeven, dat mensen uit verschillende sectoren aan elkaar verbonden worden, is daarbij van belang."
"In de praktijk vertaalt het platform zich in projecten. Bij de start van Livable waren dat eerder objecten. Maar het platform is ondertussen ook gegroeid naar een advies en kennis platform waarbij we bedrijven, ontwerpers en organisaties aan elkaar linken. We nodigen verschillende makers uit om deel uit te maken van het platform. We delen kennis via workshops, lezingen en adviezen. Zo wil het platform een brug vormen tussen de ontwerper en de industrie om samenwerkingen te laten bloeien. Veel bedrijven en organisaties willen innoveren om binnen de huidige context van vandaag aan de slag te gaan. Daarnaast is er ook heel veel jong talent. Maar die jonge ontwerpers kunnen vaak niet de juiste connectie met die bedrijven maken. Het platform wil deze ontwerpers een duwtje in de rug geven."
Kadert het Capiz project, dat je momenteel tentoonsteld bij MAD Brussels, ook binnen het Livable platform?
"Het project is ontstaan uit een onderzoek naar het ecosysteem van de capiz oester. We wouden de impact van het materiaal op de omgeving en de mens in kaart brengen door het materiaal te her-evalueren en te linken aan andere sectoren. Zo is eigenlijk het conceptueel idee ontstaan van een bril te ontwerpen. Eerst was de brillencollectie letterlijk bedoelt als ‘campagnebeeld’ ter promotie van een nieuwe blik op de capiz oester. Met als doel om ontwerpers, bedrijven en ondernemers aan te zetten om zich te verdiepen in het materiaal en de mogelijkheden ervan. Het is door de samenwerking met het bedrijf Breezm dat de bril ook echt een functioneel object geworden is. Tijdens die samenwerking is het idee ontstaan om een unieke en gelimiteerde collectie te produceren."
Hoe kwam de samenwerking met Breezm tot stand?
"Dat was tijdens corona. Ik heb voor het project veel Belgische bedrijven aangeschreven, vanuit het idee dat dat het meest efficiënt zou zijn. Maar uiteindelijk was het een Zuid Koreaanse bedrijf genaamd Breezm die het meest enthousiast reageerden. Zij zijn echt gespecialiseerd in op maat gemaakte brillen en werken binnen die bepaalde sector op een hoog niveau. Na een eerste meeting met hen zijn we meteen met de eerste prototypes gestart."
"Het is natuurlijk jammer dat er geen Belgisch bedrijf enthousiast was voor deze samenwerking, maar het gaf het project voor mij een soort van symbolische laag. Namelijk dat je als ontwerper moet samenwerken met de mensen die het potentieel zien in een project. Bepaalde barrières mogen je daarin niet tegenhouden."
Wat heeft de samenwerking bijgebracht aan het project?
"Ik had het idee als ontwerper om een bril te gaan ontwikkelen. Maar een bril bleek veel complexer in elkaar te zitten en ik ben ook geen brillenexpert of opticien. Ik heb dus tijdens die samenwerking enorm veel bijgeleerd over die specifieke ontwerppraktijk."
"Het ontwerp van de bril is deels samen ontstaan. We hebben samen onderzocht welke technieken er mogelijk waren, en dat heeft uiteraard een invloed op het ontwerp zelf. Door met Breezm samen te werken hebben we met de lens en de oester kunnen experimenteren. Uiteindelijk hebben we met een gelasercut titanium frame gewerkt en gezocht naar een manier om het te plooien. Daarnaast kan de gebruiker de lens zelf wisselen wanneer die aan vervanging toe is dankzij een 3D geprint onderdeel. Het is een traject dat we samen doorlopen hebben en waarbij veel expertise samen is gekomen. Ik denk dat het belangrijk is om je als ontwerper open te stellen voor zo een samenwerkingen."
Wat hoop je dat het Capiz project nog zal bijbrengen?
"Het initieel plan van de brillencollectie was om mensen te informeren over het ecosysteem van de capriz oester. Ik zie het ook als een soort van call naar andere ontwerpers toe die misschien een totaal andere invulling zien. Het zou fantastisch zijn dat andere makers met de info die wij ter beschikking stellen aan de slag gaan zodat het onderzoek naar de capiz oester doorloopt. Dat is ook wat ik met het Livable platform wil bereiken."
Heb je nog tips voor jonge ontwerpers?
"Laat je niet doen door bepaalde barrières. En zie ook je eigen waarde en expertise in. Denk na over wat jij te bieden hebt en wat de andere partij kan bijdragen en probeer zo een soort van win-win situatie op te zetten met de mensen waarmee je samenwerkt. Het is nooit één partij die alles beslist, maar steeds een wisselwerking. Als je dat op een bepaalde manier kan kaderen, door gelijke waarden tussen de partijen te stellen, geloof ik dat er meer kans is op een evenwichtige samenwerking."