“Schoenen vertellen verhalen, zelfs als ze kapot zijn.”

Interview met Isabel Wolfs

Isabel Wolfs is maker, designer én een echte footwear-nerd. Haar fascinatie voor schoenen begon al vroeg, en vandaag combineert ze haar technische vakkennis met een scherpe blik op duurzaamheid en materiaalonderzoek. Aan de basis van haar werk liggen de verschillende verhalen achter sneakers nadat ze hun identiteit hebben verloren door als afval te worden bestempeld. Studio Wolfs is veel meer dan een label. Het is een uitnodiging om opnieuw te kijken naar wat we dragen, en waarom. Isabel Wolfs herdefinieert niet alleen wat footwear and sportswear is, maar ook hoe we de waarde van een object kunnen herdenken.

Isabel Wolfs startte als gastdesigner bij MAD Brussels en vond er haar plek in de Incubator. We spraken haar over haar traject, haar werk en haar plannen bij MAD.

Kan je iets vertellen over je achtergrond en hoe je in de wereld van sneakerdesign en materiaalonderzoek bent terechtgekomen?

"Ik ben op jonge leeftijd gestart met mode. Op mijn veertiende begon ik aan een BSO-opleiding mode in België. Tot mijn negentiende zat ik eigenlijk constant achter een naaimachine: patronen tekenen, materiaalkennis, avondschool, echt het praktische maakwerk. Daarna ben ik twee jaar als maker in een atelier gaan werken, maar ik wilde me toch meer conceptueel ontwikkelen. Daarom ben ik naar de Willem de Kooning Academie in Rotterdam gegaan."

"Op de academie merkte ik dat ik sterk was in de technische vakken, maar dat ik moeite had met het puur conceptuele denken. Toch vond ik mijn draai toen ik me begon te verdiepen in sportswear, iets waar ik altijd al een zwak voor had. Via sportswear kwam ik vanzelf uit bij sneakers. Ik begon letterlijk sneakers uit elkaar te halen omdat ik wilde snappen hoe ze in elkaar zaten. Dat was het begin van alles. Tijdens corona kreeg ik de kans om bij een schoenmaker in Amsterdam door te werken aan mijn afstudeerproject, en dat was voor mij echt een kantelpunt."

Is er een onderdeel van een sneaker dat je het meest boeit?

"Ik ben het sterkst in de upper, de bovenkant van de schoen, omdat ik goed ben in stikwerk. Dat ligt me het meest. Maar zolen fascineren me ook enorm. Ik volgde onlangs een 3D-cursus om meer inzicht te krijgen in het ontwerpen van zolen. Het lastige is wel: een sneaker moet gewoon goed lopen én technisch kloppen. Dat maakt het ontwerpen complex, maar net daardoor ook zo boeiend."

In je project Valorun laat je oude sneakers en hun verhalen zien. Waarom vind je dat belangrijk?

"Ik ben altijd gefascineerd geweest door de waarde van producten, niet alleen economisch, maar ook emotioneel. Vroeger had je één paar schoenen dat je echt koesterde. Daar zaten herinneringen aan vast."

"Bij Valorun vroeg ik mensen een vragenlijst in te vullen over hun oude sneakers: waar ze geweest zijn, waarom ze werden weggedaan, wat de mooiste of heftigste herinnering eraan was. Er kwamen verhalen binnen over reizen, festivals, maar ook over thuissituaties of verdriet. Dat vond ik ongelooflijk krachtig. En wat ik dan deed: ik gebruikte delen van die sneakers om nieuwe schoenen te maken die visueel en conceptueel verwezen naar die verhalen. Tegenwoordig upcycle ik meer vanuit een vormelijke en technische interesse, maar die emotionele laag blijft een belangrijke basis."

Je zegt zelf: het is geen upcycling, maar iets anders. Wat bedoel je daarmee?

"Ik noem het liever geen klassieke upcycling. Voor mij gaat het er niet om om zomaar iets ‘nieuws’ te maken van iets ouds, maar om een beter product te maken. Dat vraagt technische kennis én vakmanschap. Ik wil de waarde van het oorspronkelijke materiaal eren én verhogen."

"Ik zoek manieren om materialen te herdenken, te herontwerpen. Dat doe ik nu bij kleding met technieken zoals plisseren, maar ook met nieuwe vormen van assemblage. Mijn technische achtergrond helpt daar enorm bij. Ik geloof dat upcycling alleen relevant blijft als het product ook echt kwalitatief en duurzaam is."

Wat hoop je te doen of te ontdekken tijdens je tijd bij MAD Brussels als gastdesigner?

"Ik doe best veel tegelijk, dus voor de buitenwereld is het soms onduidelijk wat ik precies doe. Ik wil de tijd bij MAD gebruiken om mijn praktijk als Studio Wolfs helderder te communiceren. Niet alleen als individuele ontwerper, maar ook als studio die openstaat voor samenwerking."

"Ik merkte dat ik de modesector in Brussel miste, wat me ertoe bracht om even afstand te nemen. Nu voel ik dat ik hier, via MAD, echt iets kan opbouwen. Er gebeurt ook nog weinig op het gebied van schoenen, en het lijkt me fijn om daar iets in beweging te zetten. Ik wil graag meer terugbrengen naar deze stad."

Aan welke nieuwe of komende projecten werk je op dit moment? Waar kunnen we naar uitkijken?

"Binnenkort komt er een project uit rond vrouwen en sport, waar ik al anderhalf jaar aan werk. Dat project vertrekt vanuit mijn interesse in sportswear, maar dan met een kritische blik op wat er (niet) is voor vrouwen. Vaak is er maar één soort sportuniform voor vrouwen, dat wilde ik bevragen. In het kader daarvan heb ik research gedaan naar de geschiedenis van vrouwen en sportkledij."

"In september wordt het project tentoongesteld in samenwerking met Yana Van Nuffel. De expo toont visuals, video's en de capsulecollectie zelf, waarvoor ik de stoffen heb ontwikkeld en de collectie heb ontworpen en gemaakt. We hebben ook samengewerkt met bekende atletes uit Brussel, dus ik ben super benieuwd hoe het publiek daarop gaat reageren."